Het is je vast niet ontgaan. Vorig jaar veroordeelde een rechter een vrouw tot een boete, omdat ze op heterdaad was betrapt tijdens het plassen in de bosjes. De rechter vond haar argumenten dat ze haar plas niet meer kon ophouden en dat er geen wc in de buurt was, niet overtuigend. Dat er voor vrouwen veel minder openbare toiletten zijn dan voor mannen, daar had de rechter geen boodschap aan. Ze had namelijk best in een urinoir kunnen gaan plassen.
Onbedoeld geestig, zo’n rechter.
Afgezien van het feit dat onze anatomie het staand urineren nou eenmaal onmogelijk maakt zonder jezelf onder te plassen, kun je ook met hulpmiddelen (een plastuit, indien voorradig) alleen maar staand plassen als je je broek helemaal naar beneden doet. In je blote kont voor een urinoir staan – waar elke voorbijganger overigens recht naar binnen kijkt, is een weinig aanlokkelijk vooruitzicht.
Maar hoe doen vrouwen dit dan op de golfbaan? Op een ronde van 4 uur zal je toch minimaal een keer moeten plassen? En hoe groot is de kans dat je precies dan een wc treft?
Een wildplassende man in de bosjes op hole 8, dat vindt iedereen normaal, en het gebeurt zo vaak. Ik ken geen golfende man die keurig z’n plas ophoudt tot hij bij een wc komt. Als hij moet, dan gaat hij gewoon. En ik kijk er niet eens van op.
Maar een plassende vrouw in de bosjes op de golfbaan? Ik zie ze zelden, al zijn ze er zeker, weet ik uit ervaring. Zelf houd ik het zo lang mogelijk op. Liever wat heen en weer wiebelen met een volle blaas dan gehurkt, met de broek op de enkels, per ongeluk oog in oog te staan met de greenkeeper op z’n maaimachine, of je mannelijke flightgenoot die z’n bal zoekt. (Ik weet het, dit scenario neigt naar de categorie ‘wil ik niet weten’ of ‘te veel info’, maar for argument’s sake wilde ik ‘m toch even delen.)
Een steekproefje in mijn omgeving: ik ben niet de enige die het liever zo lang mogelijk ophoudt. Alleen als de nood heel erg hoog is, dan gaan we de bosjes in. Maar beter van niet. Liever houden we het op, wachten we tot bij de turn, om vervolgens heel hard naar het clubhuis te rennen.
Dus ja. Net als in de openbare ruimte zijn er op de golfbaan voor vrouwen minder plasopties. Of beter: de opties zijn er wel, maar voor vrouwen zijn ze minder geaccepteerd.
Daar valt echter wat aan te doen. En laat nu de golfbaan eigenlijk de beste plek hiervoor zijn: hier bestaat namelijk het onderscheid tussen man en vrouw feitelijk niet meer, dankzij de rode/blauwe/gele/witte tees. Genderneutraler kan je niet zijn.
Nu alleen dat plassen nog. Ik zeg, dames, neem een voorbeeld aan de mannen. Houd het niet meer op, maar laat je gaan! Hup – die broek omlaag en hurken maar. Nog even, en dan vindt iedereen het normaal.
