‘Als je je neerlegt bij het oude, kom je nooit verder
De nieuwe voorzitter van de Noordwijkse is niet een man van 50-plus, maar een jonge vrouw: Angela Pasma (41) bestuurt een van de oudste en mooiste banen van Nederland én Europa.
Ze wil zich er niet op laten voorstaan, maar aangezien iedereen erover begint – vooruit dan maar. ‘Ja, ik ben 41, vrouw, ik heb een gezin, ik vind m’n werk belangrijk en, inderdaad, ik ben voorzitter van de Noordwijkse’, aldus Angela Pasma. ‘Blijkbaar vinden mensen dat bijzonder.’ Laatst had ze een vergadering met de voorzitters van de Oude Negen (de negen oude clubs van Nederland, onder anderen de Koninklijke Haagsche, Kennemer, Hilversumsche, red.) en de eerste kennismaking met het gezelschap, dat overigens geheel uit mannen bestond, ging ongeveer zo
‘Ah – dus jij bent de nieuwe voorzitter van de Noordwijkse.’
‘En je bent drie maanden geleden bevallen van een zoontje?’
‘En je speelt met ons van geel?’
‘Hóe oud was je ook weer?’
‘Het werd een heel gezellige middag, hoor’, lacht Angela. ‘Voor sommige mensen is het gewoon even wennen. Ik pas niet direct in het heersende beeld van een voorzitter van een traditionele club. Dat begrijp ik.’
Zelf is Angela er nooit zo mee bezig: wat haar betreft maakt het niet uit dat iemand in een gezelschap ‘anders’ – in dit geval, vrouw – is. ‘Dat heeft vooral te maken met je eigen perceptie en zelfvertrouwen. Ik heb zelf nog nooit het gevoel gehad dat ik iets uit te leggen had, of dat ik bang was dat ik niet zou worden geaccepteerd. Ik ben gewoon wie ik ben en doe me niet anders voor.’
Op een hand te tellen
Het aantal vrouwelijke voorzitters is in Nederland op een hand te tellen. En bij de toch vooral traditionele, conservatieve Oude Negen is een vrouwelijke voorzitter helemaal zeldzaam.
Dat was voor Angela sowieso geen reden om er vanaf te zien.
‘Toen ik de vraag kreeg om na te denken over een bestuursfunctie, had ik al snel het idee van: ja – dat wil ik. Maar dan wel als voorzitter. Dat past het beste bij me.’
Mensen triggeren
Want een visie neerzetten, strategieën bedenken, een nieuwe organisatie op- of uitbouwen, de juiste mensen, talenten en competenties bij elkaar zoeken en matchen, mensen triggeren en motiveren – dat is wat Angela altijd graag heeft gedaan in haar werk – en bij de Noordwijkse is dat niet anders. Zo ging ze ook te werk toen ze in 2015 aan het roer stond van de lustrumcommissie: de Noordwijkse bestond 100 jaar en dat werd een jaar lang gevierd met onder meer het maken een film, evenementen waar ook de gemeente Noordwijk bij betrokken werd, een kleding- en accessoirelijn, toernooien, en als klap op de vuurpijl een groots gala in Huis ter Duin. ‘Ik ben best kritisch, maar dit lustrum verliep zó goed. Alle betrokkenen deden waar ze goed in waren. Als je voor elkaar kunt krijgen dat iedereen zijn of haar talenten gebruikt, dan heb je een belangrijke succesfactor te pakken.’
Blijven betwisten
‘Je moet het ook als een bedrijf zien. Natuurlijk realiseer ik me dat dit een organisatie is die voornamelijk op vrijwilligers draait. Maar ik weiger te accepteren dat het moeilijker is omdat mensen tegenwoordig niet meer bereid te zijn om onbezoldigd iets voor de club te doen. Dat is toch wat ik vaak hoor: in deze tijd zijn mensen individualistischer ingesteld dan vroeger, iedereen heeft het druk en wil geen kostbare tijd besteden aan vrijwilligerswerk. Maar dat is een aanname. Je moet blijven betwisten dat mensen geen tijd of zin hebben om iets vrijwilligs te doen. In werk – vrijwillig of betaald – gaat het uiteindelijk om drie dingen: Staan ze achter de waarden van de organisatie? Willen ze het? Kunnen ze het? Bij een vrijwilligersorganisatie sta je al 1-0 voor, omdat je met mensen werkt die hart voor de zaak hebben.’
Lat hoger leggen
Zelf vindt ze het vooral ontzettend leuk om deze bestuursfunctie in te vullen. Het gaat haar vooral niet om de status van het voorzitterschap, benadrukt ze. ‘Van dit ‘extra’ werk krijg ik gewoon veel energie. Ja, het is druk, maar ik geniet er ook van. Het voelt als een voorrecht om hier lid te zijn, te mogen spelen, en nu voorzitter te zijn. De Noordwijkse roept bij mij trots op. Elke keer als ik het laantje op rijd, denk ik: wat is dit een bijzondere plek. Maar ook: hoe kunnen we onze baan, en onze vereniging nóg beter maken? Want hoe bijzonder het hier ook is; ik ben ervan overtuigd dat we de lat hoger kunnen leggen. De Noordwijkse mag en kan toonaangevend zijn – of dat nu om de kwaliteit van de baan gaat, topgolf, of welk vlak dan ook. En als dat betekent dat je dingen moet gaan veranderen – ja, dan doen we dat. Toen ik werd voorgedragen als voorzitter, zei een toenmalig bestuurslid: “Als je kiest voor Angela, dan kies je voor verandering.” Ik denk dat ze gelijk heeft. Verandering is zo’n beetje mijn signature. Voor mij zijn dingen nooit vastomlijnd. Je hoeft niet te berusten in een status quo. Als je je neerlegt bij ‘Zo deden we dit altijd al’, dan kom je nooit verder. Dat wordt de missie van ons bestuur.’
Het is ook een mindset
Net zoals dat in elk huwelijk en gezin gaat, had Angela ook thuis het aanstaande voorzitterschap besproken. ‘Ik heb altijd een drukke baan gehad. Op dit moment ben ik even met sabbatical, maar in mijn hoofd maak ik al weer nieuwe plannen. Mijn partner Mariëlle werkt, we hebben een dochtertje van bijna vier en een zoontje van drie maanden. We hebben een vol leven. Het voorzitterschap past daarin, maar dat vergt wat organisatie en flexibiliteit van iedereen.
Ik denk dat veel mannen en vrouwen daarin nog stappen kunnen maken. Veel mensen hebben het thuis zo georganiseerd – of eigenlijk: niet georganiseerd – dat ze het altijd te druk hebben en nergens meer aan toe komen. Maar ik denk dat het ook een mindset is. Als iets blijkbaar niet goed werkt, dan kun je je erbij neerleggen, maar je kunt je ook afvragen: hoe kan ik het anders doen?
Linksom of rechtsom
Om te voorkomen dat ik elke avond aan het vergaderen ben, heb ik veel meetings naar de vroege ochtend verschoven. Ook sta ik regelmatig om 5:30 op, zodat ik twee uurtjes in alle rust wat kan werken. En gelukkig kunnen we rekenen op een goed netwerk, zodat we ook nog af en toe zelf aan golfen toekomen.
Als je je organisatie dus goed op orde hebt, dan lukt het. Linksom of rechtsom.
Het is niet zo interessant om te weten of je wel of niet tijdens kantooruren aanwezig of aan het werk bent. Het enige waar je mij op mag afrekenen, is het eindresultaat.’
