De decemberdrukte begon dit jaar al idioot vroeg. Eerst was het BLACK FRIDAY, hetgeen opeens niet een dag maar een heel weekend bleek te duren. Dacht ik er na de zondagavond vanaf te zijn, was het plotsklaps CYBER MONDAY. Waarom had niemand mij daarover geïnformeerd?
Het was meer dan duidelijk: met al die drukte moest ik er hoognodig tussenuit. Gelukkig had ik met mijn schoonzus een weekje Curaçao gepland. Nog voor de decembermaand echt was begonnen, liet ik het stressvolle, natte Nederland achter me. Of liever gezegd, onder me. De heenvlucht was zeer comfortabel met extra beenruimte en gehaktballetjes met rode kool. Nog bedankt @Alice van de KLM voor de goede zorgen!
Ons appartement was een plaatje, inclusief uitzicht op palmen, zwembad en zee. Twee keer hoesten en ik zat aan het privéstrand. Overal bon bini (welkom), trouwens een geweldige naam voor mijn nieuwe kat. Curaçao is charmant, warm, vrolijk, sympathiek. Elke dag Black Friday in de verrukkelijke variant. Een eiland waar je met gerust hart je vitamine D-pillen kan skippen. Waarom had niemand mij daarover geïnformeerd?
Aan de andere kant is alles op Curaçao toch ook heel herkenbaar. Op de menukaart bij het Hilton hotel: bitterballen en stamppot. In het winkelcentrum Zuikertuin: een Bruna en Jamin. Weliswaar heet Albert Hein hier anders, maar je kunt er hetzelfde kopen, inclusief chocoladeletters. Op 5 december zie je echte Zwarte Pieten zonder demonstranten. Je komt Barry Hay tegen in de supermarkt. En o ja, er zijn ook golfbanen. Niet dat ik er geweest ben, maar omdat dit een column is voor Golfvrouw wilde ik het wel even vermelden. Dat je straks niet zegt: waarom had niemand mij daarover geïnformeerd?
Bon bini & bitterballen: op Curaçao is het elke dag HAPPY DAY. Het is dat we terug business class vliegen, maar anders zou ik hier blijven.
