‘Dogs and Women are not allowed on the course’

Het is haast niet meer voor te stellen, maar er is een tijd geweest waarin vrouwen niet op de golfbaan of in het clubhuis mochten komen. En dat bordje bij de ingang bestond écht: dogs and women are not allowed.

Eerst een stukje geschiedenis. We kunnen het ons niet meer voorstellen maar ooit was sporten iets dat uitsluitend voorbehouden was aan mannen. Met name sport die zichtbaar krachtsinspanning vergde was een absolute no go voor vrouwen. We dienden ons zedig èn deugdzaam, kortom ‘keurig’ te gedragen. Dat we letterlijk in een strak keurslijf – zo’n strak korsetje doet misschien wel iets voor je lichaam maar echt lekker sporten lukt niet echt hè – werden gedwongen hielp ook al niet echt mee in onze bewegingsvrijheid. De enige sport waar vrouwen wel aan mochten deelnemen waren de sporten die waren ontstaan uit spelletjes. Golf bijvoorbeeld. Nieuwe sporten zoals rugby en voetbal waren vanwege het lichamelijke contact uit den boze. 

Tot ver in de twintigste eeuw waren clubhuizen in Groot-Brittannië en De Verenigde Staten uitsluitend het domein voor mannen. Vrouwen mochten het clubhuis wel betreden maar er waren geen faciliteiten voor hen. Geen verkleedruimtes. Geen aparte wc’s. Niks. De oorsprong ligt hem in het feit dat de Angelsaksische ‘upper class’ altijd al besloten ‘clubs’ hadden waar vrouwen geen toegang toe kregen, dus toen golf een heuse sport werd en er golfclubs ontstonden waren lidmaatschappen uitsluitend voorbehouden werden aan, jawel, piemelbezitters – ook wel mannen genoemd.  

Het is nog niet zo heel lang geleden dat de golfbanen, in met name Angelsaksische landen, vrouwen die golfden weliswaar tolereerden als gastspeler, maar golfclubs hen als volwaardig lid niet toestonden. En er waren nog niet eens zo heel lang geleden golfbanen die sowieso geen vrouwen toestonden om daar te spelen. ‘Dogs and Women are not allowed on the course’ was dan ook ooit een gevleugelde uitspraak.

Hillary Clinton bezocht in 1995 St Andrews en stelde de vraag waarom er geen vrouwelijke leden werden toegelaten. ‘Not even the Queen Ma’am’ kreeg ze als antwoord. Ik vraag me af hoe Hillary daarop reageerde. Kwamen er rookwolkjes uit haar oren? Voette ze stamp? Blies ze zichzelf op en werd ze groen? 

In 1995 lag er nog steeds een zaak bij het hooggerechtshof in Californië dat in 1981 door een vrouw werd ingediend bij haar golfclub omdat zij, handicap 0, en haar dochters na haar scheiding geen lid meer mochten zijn. Hoe het afliep? Geen idee. Ik hoop van harte dat dat clubhuis inmiddels tot aan de grond toe is afgefikt. 

En dan nog iets. Bij golf zijn alle regels en het parcours van oudsher hetzelfde voor mannen en vrouwen waardoor het een gelijkwaardige sport is. Toch, toch worden alle golfparcoursen ontworpen met het afslagpunt voor mannen als uitgangspunt. Vrouwen zouden, zo bleek uit een onderzoek, pas gelijke kansen krijgen als het te spelen parcours 16% korter zou zijn. Dus wat nou gelijkwaardig? 

Ik ben blij met GolfVrouw, dat zich hard maakt voor meer vrouwen en meer zichtbaarheid voor vrouwen op de golfbaan. En met het feit dat de Nederlandse Golf Federatie leuke aansprekende vrouwen in hun campagne inzet om onze sport nog toegankelijker te maken voor met name jonge vrouwen. Het zou nog beter zijn als men eens een keer heel secuur nagaan waaróm en wat vrouwen weerhoudt om te gaan golfen. Ik vrees dat het antwoord zal zijn dat golf nog door veel vrouwen net iets te veel wordt beschouwd als een sport voor- en door mannen. Met dank aan het beeld dat vrouwen hebben door de witte oude besloten mannenclubs in landen als Het verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.