Zin in een lekkere wedstrijd?
Heb jij dat nou ook? Dat je gezelligste rondjes, zonder wedstrijdstress, ook nog eens je beste zijn? Maar het kan ook beide. Wedstrijdjes kunnen best lekker zijn.
De nacht voor mijn allereerste clubwedstrijd heb ik geen oog dicht gedaan. De hele nacht heb ik liggen malen. Ken ik alle regels en etiquette wel goed? Wat nu als ik mijn bal in het water sla? Waar moest ik ook weer droppen? Waar ging ik ook weer staan als mijn flightgenoten hun bal slaan? In welke volgorde slaan we af? Oh ja, dan moet ik ook het aantal slagen van alle flightgenoten bijhouden. Pfft… wat een gedoe.
Die eerste keer was dus geen succes, zo moge duidelijk zijn. Moe, maar vooral stijf van de stress verscheen ik op de eerste tee. Met trillende hand probeerde ik mijn bal op te teeën. Door het slaaptekort en de zenuwen kon ik me totaal niet concentreren.
Wedstrijden spelen heb ik echt moeten leren. Het is eigenlijk net als het onder de knie krijgen van golf. Stapje voor stapje heb ik ontdekt wat voor mij werkt. Zo begint voor mij een goede voorbereiding al ruim een dag van tevoren. Ik ga niet extreem vroeg naar bed, want staren naar het plafond tot ik in slaap val heeft geen zin. Ik neem ’s ochtends de tijd, zodat ik niet hoeft te haasten. Ik zorg dat mijn materiaal in orde is, neem voldoende eten en drinken mee (elke hole een hap en een slok), heb mijn regenkleding in de tas en een plu bij de hand, want je weet maar nooit. En het allerbelangrijkste: ik probeer te genieten! Van de natuur (want de meeste golfbanen liggen op unieke plekken), van de ballen die ik goed sla, maar ook die van die van mijn flightgenoten. Dat bevordert de sfeer en het kan dan, soms onverwacht, heel gezellig worden.
Tegenwoordig betrap ik mezelf er vaak op dat als ik een vrij rondje speel, ik ietsje té nonchalant kan zijn, omdat het toch nergens om gaat. Vandaar dat ik nu vaak op de eerste tee aan mijn flightgenoten vraag: waar spelen we vandaag om? Zodoende wordt het vaak én gezellig én is iedereen toch op het moment van slaan geconcentreerd en gefocust. Ik in elk geval wel. En wat voelt dat goed!
