Vrouwen in golf
Vrouwen in de golfwereld. Ze zijn er wel, maar in de minderheid. En lang niet altijd zichtbaar. Golfvrouw.nl maakt een serie verhalen over vrouwen die in golf werken. Deel 2: de baanmanager.
Terwijl Anne van Dam een factor van belang is geworden voor het Nederlandse vrouwengolf, is het besturen en leiding geven in golf vooral nog een mannending. Dat geldt ook voor de ‘bestuurslaag’ van de golfbaanmanagers. Officiële cijfers zijn er niet, maar in de praktijk blijkt dat van alle golfbaanmanagers die Nederland rijk is, maar een klein deel vrouw is.
Manager en bestuurslid
Dit wordt beaamd door Renate Roeleveld (44), die al dertien jaar manager is op de Noord-Hollandse golfbaan Sluispolder. Daarnaast is ze ook bestuurslid bij de brancheorganisatie NVG, de Nederlandse Vereniging van Golfbaanaccommodaties. Als bestuurslid maakt Renate zich sterk voor een gezonde golfmarkt en houdt ze zich bezig met beleidsvraagstukken als marktontwikkeling van golf, CAO’s en opleidingen voor werknemers in de golfbranche. ‘Ze zijn er wel, hoor, die vrouwelijke bestuurders en managers. Maar in de minderheid. Daarom kom je bij de meeste overleggen en bijeenkomsten met collega’s vooral mannen tegen. Dat was al zo toen ik begon, en dat is nog steeds zo.’
Gastvrijheid
Renate Roeleveld begon met een baan in de golfwereld toen ze haar opleiding aan de Hotelschool had afgerond. Een contact uit haar netwerk attendeerde haar op een sales functie bij Burggolf. ‘Golf kende ik niet, maar in mijn vak draait het om gastvrijheid – en dat is iets wat de golfwereld goed kan gebruiken.’
Want of je product nu hotelkamers zijn, lidmaatschappen of starttijden – volgens Renate run je een bedrijf dat gastvrijheid biedt. ‘Als manager moet ik ervoor zorgen dat onze klanten – verenigingsleden en gasten – een prettige ervaring hebben als ze bij ons zijn. Of dat nu in het restaurant is, op de drivingrange of in de baan. Als zij blij zijn, dan ben ik dat ook.’
Goede antenne
Het goed managen van een commerciële golfbaan vergt echter meer dan gastvrijheid voorop stellen. ‘Als manager ben je verantwoordelijk voor alles op en rondom de golfbaan: de shop, drivingrange, het restaurant, de receptie, de greenkeepers, de golfbaan, de starttijden. Van administratie, financiën tot marketing en sales, van de wc’s en douches in de kleedkamers tot en met de keuken. Alles moet kloppen. En of je nu een mannelijke of vrouwelijke manager bent, dat doet er niet toe. Je moet gewoon goed georganiseerd zijn, een financieel gezond verstand en zakelijk inzicht hebben, en mensen goed kunnen aanvoelen. Het grappige is dat vrouwen daar vaak een betere antenne voor hebben dan mannen.’
Fulltime werken
Op Sluispolder geeft Renate leiding aan 45 mensen. Een baan als deze betekent in het hoogseizoen dat ze vijf à zes dagen dagen per week aan het werk is. ‘We moeten het echt hebben van het voorjaar en de zomer. Dan zijn er veel evenementen, bedrijfscompetities en verenigingsactiviteiten. Zeker in de zomermaanden ben ik hier bijna elke dag te vinden.’
Leukere moeder
‘Of ik dat vervelend vind? Helemaal niet. Ik hou heel erg van mijn werk. Natuurlijk, soms komt het niet lekker uit. Ik heb een zoon van 9 en hij heeft ook aandacht nodig. Je wil toch je kind zien opgroeien en zoveel mogelijk meemaken. Dus het is af en toe schipperen. Maar ik zou niet anders willen. Voordat ik moeder werd, werkte ik fulltime, en na zijn geboorte ben ik gewoon blijven werken. Van werken word ik een blijere moeder.’
‘Gelukkig zitten mijn man en ik wat dit betreft op een lijn. Hij vindt het ook heel normaal dat we allebei evenveel werken. Je moet dit echt samen kunnen doen, anders werkt het niet.’
Perceptie
‘Het is overigens wel grappig dat mij vaker wordt gevraagd hoe ik werk en privé combineer. Zo’n vraag wordt toch nooit aan een man gesteld? Mannen werken gewoon en hebben daarnaast een gezin. Vrouwen hebben in de eerste plaats een gezin en werken daarnaast. Dat is de heersende perceptie. Als je afwijkt van die norm, dan valt dat op. Weet je welke vraag ik ook soms krijg? Of het werk dat ik doe, vrijwilligerswerk is. Denk je dat mensen die vraag ook aan een mannelijke manager zouden stellen? Nee hè?’
Apenrots
Toch staat Renate hier niet continu bij stil. ‘Daar heb ik helemaal geen tijd voor. Bovendien, al mijn vriendinnen werken fulltime, de moeders van de vriendjes van mijn zoon werken ook allemaal. We zijn er helemaal niet zo mee bezig. En dat is, denk ik, wel typisch iets voor vrouwen: we klimmen niet zo gauw op die apenrots. We doen gewoon wat we moeten doen. We kloppen onszelf niet op de borst, we steken onze vinger niet op. Maar daardoor zijn we ook minder zichtbaar.’
Doodnormaal
De generatie van haar zoon vindt het straks in elk geval doodnormaal dat moeders en vaders gewoon evenveel werken, denkt Renate. ’Mijn zoon vindt het in elk geval leuk dat ik manager ben op een golfbaan. Na school gaat hij regelmatig even mee. Dan crosst hij met de marshall mee in de buggy, of hij gaat ballen slaan terwijl ik in overleg zit. Superleuk natuurlijk. En hij leert hier veel van.’ Lachend: ‘De nieuwe Joost Luiten zal hij niet worden, maar hij vindt het gewoon leuk om hier te zijn.’
