We leven niet in een tijd van verandering maar in een verandering van tijdperk. Alles is in beweging en het gaat steeds sneller. Gelukkig niet zo snel als die ene bal, die recht op mijn hoofd afkoerste en ik in een oerreflex ontweek. Wtf, dat was bijna het einde van het Maya-tijdperk.
Golfsport innoveert!
Ook de golfsport innoveert. En dan heb ik het niet over de fantastische golfkleding (broeken met Amazonebloemen en tummy control! Cardigans van cashmere!). Afstandsmeters bestonden er natuurlijk al. Horloges met data van meer dan 35.000 banen ook. Maar wist jij bijvoorbeeld al dat er een tracking systeem bestaat dat je hele spel analyseert? Op al je clubs zet je een sensor en als een Aladdin uit de fles verschijnt wanneer je maar wilt je persoonlijke e-caddy. Mét feedback over het gebruik van je clubs en je swings.
Nee, hoe anders was het in mijn early days van golf. Ingespannen turen naar een klein baankaartje om iets van die baan te kunnen begrijpen. Eindeloos debatteren of je nu zou chippen of toch maar pitchen. Houtje-touwtje de afstand tot de hole inschatten vanuit de rough. Inderdaad, een ander tijdperk.
Testosteron
De mens in de baan verandert trouwens net zo hard mee. Soms levert de vooruitgang niet waar je op hoopt (waar blijft die extra dosis testosteron van de overgang nu ik het zo hard nodig heb?), en wel de dingen waar je niet op hoopt. Zo ben ik alweer bijna toe aan mijn tweede ooglidcorrectie. Ik hoop dus dat die Aladdin van het tracking systeem een extra feature krijgt, namelijk het rijkelijk strooien met complimenten. ‘Fantastische slag Maya, en je ziet er vandaag echt superstrak uit!’ Zoiets. En zo niet: mocht je een golfvrouw in Amazonebloemetjesbroek tegenkomen, wees dan aardig tegen haar. Grote kans dat ze het nodig heeft!
