‘Darius en ik zijn samen op ons best’

‘Darius en ik zijn samen op ons best

De caddie: een echte professional, die zijn vak verstaat. Of háár vak. Sanne Sijben is niet alleen vriendin van, maar straks ook de caddie van kersverse European tourpro Darius van Driel. ‘Samen zijn wij op ons best.’

Goed. Vanaf nu moet je je beeld van ‘dé caddie’ even bijstellen. Niet: die morsige, potige kerel van middelbare leeftijd, petje op een kalende knikker, slobberende polo die een bierbuikje moet verhullen. Peuk in de mond. Cockney accent, luisterend naar bijnamen als ‘Bones’, ‘Fluff’, ‘Squeeky’ of ‘Thirsty’. Nee – google maar even op ‘Darius van Driel caddie’, en – wanneer over een poosje iedereen weet hoe ze heet – Sanne Sijben.

Op de tas van haar vriend

Want dat is wat Sanne vanaf februari 2020 gaat doen: de tas dragen van haar vriend, Darius van Driel. Darius promoveerde onlangs van de Challenge Tour naar het hoogste niveau in Europa, de European Tour. Daar is het verplicht om een caddie te hebben. Een vaste ‘man’ op de tas had Darius niet – hij is het type professional dat graag zelf nadenkt en beslissingen neemt. Niet een mens die blind vaart op wat een ander zegt. Vandaar dat Darius op de Challenge Tour alles het liefst alleen deed.

Waanzinnig goed

“Sanne, ik wil heel graag dat jij dit gaat doen”, of woorden van gelijke strekking – zo herinnert Sanne zich dat moment waarop Darius haar vroeg om een jaar lang mee te gaan als caddie. ‘Het kwam niet geheel uit de lucht vallen’, vertelt Sanne aan de eettafel in hun appartement. ‘Ik had voor hem gecaddied tijdens de Belgian Knockout. En de finale op de Challenge Tour. En daar ging het waanzinnig goed samen.’

Doe het maar voor

Dat ze überhaupt al een keer had gecaddied was eigenlijk toeval. Als Darius in het verleden iemand op de tas wilde, dan waren er volgens hem maar twee personen die daar voor in aanmerking kwamen: zijn beste vrienden Bernard Geelkerken of Rick van der Nat. Maar de een moest zelf spelen, de ander zat in Amerika. Toen vroeg Darius mij.’

Sanne wijst naar de woonkamer. ‘We stonden daar, op het tapijt, bij de bank. En ik zei tegen Darius: “Nou, laat me maar zien hoe het moet. Dit is de green, hier heb je een bal en daar is de vlag. Doe het maar even voor, laat het maar zien hoe het werkt, wat moet ik doen?” Ik bedoel, ik heb mijn regelexamen gedaan, heb wel vaak gekeken bij toernooien, maar ik ben zelf een beginnend golfer. Dus ik wilde wel even weten wat Darius precies van mij verwachtte.

Die middag legde Darius alles uit: waar ik moest staan, lopen, wanneer ik de vlag moest pakken, waar die tas moest staan, wat ik op welk moment moest doen en vooral moest laten.’

‘Je moet van elkaar op aan kunnen’

Ze pauzeert even, neemt een slok van haar gemberthee en lacht. ‘Ja, serieus, het is écht zo gegaan. Ik realiseer me heel goed dat dit niet de gangbare methode is om een caddie te zoeken en vinden. En dat er professionele caddies zijn met veel meer ervaring dan ik. Maar Darius weet precies wat hij wil. En wat hij niet wil. Wat hij niet wilde, was iemand die hij niet goed kende aan zijn zijde. Hij wil zich prettig voelen, op zijn gemak. Je moet van elkaar op aan kunnen. Daarom vroeg hij mij.’

‘Ik ben niet iemand die zich snel druk maakt’, aldus Sanne. ‘Bovendien dacht ik dat het eenmalig was, dus ik had zoiets van: tuurlijk, doen we. Hoe moeilijk kan dit zijn!’

Gouden duo

Tijdens de Belgian Knockout bleken Sanne en Darius niet alleen buiten de baan, maar ook op de baan een gouden duo. Dus vroeg Darius al snel of ze ook tijdens de Challenge Tour Finals op Mallorca wilde caddieën. En vervolgens liep het ook op Mallorca meer dan gesmeerd: Darius – en Sanne – stelden het speelrecht op de Europese Tour 2020 veilig. En dus zei Darius: ik wil heel graag dat jij het komende jaar met mij meegaat. Als vriendin én caddie.’

Baan opgeven

‘Daar heb ik echt wel even over moeten nadenken’, vertelt Sanne. ‘Het was nog niet bij me opgekomen dat we het over een langere periode zouden hebben. Sowieso was het voor mij de afgelopen twee jaar heel lastig om met hem mee te gaan – mijn werk is niet flexibel en ik kan niet zomaar vrij nemen. Een heel jaar meereizen – dat betekende dat ik mijn werk moest opgeven.’

‘Je zou gek zijn als je het niet doet’

Dat was geen makkelijke keuze, zegt Sanne. ‘Ik vind mijn werk ontzettend leuk en haal er veel voldoening uit. Ik werk als onderwijskundige, heb twee fantastische teams van docenten en professionals die ik mag begeleiden en adviseren en ben bovendien in de laatste fase van mijn master aan de Open Universiteit. Dat geef je allemaal niet zomaar op. Aan de andere kant: ik werd onderhand gek van de reistijd en files elke dag, en zowel Darius als ik vinden het moeilijk dat we elkaar zo weinig zien. Verder heb ik altijd willen reizen, we hebben nog geen kinderen, in mijn vak kan ik ook volgend jaar nog makkelijk aan de slag… Ik heb er lang met mijn moeder over gesproken – haar mening betekent veel voor mij. Zij zei: deze kans om de wereld over te gaan, doet zich nu voor. Je zou gek zijn als je het niet doet.’

Vrouw op de tas

‘Je ziet het ook steeds meer: een vertrouweling op de tas, in plaats van een ‘vreemde’ als caddie’, vervolgt Sanne. ‘Ik begrijp dat ook wel. Het leven als tourpro is ontzettend eenzaam. Het is dan zo fijn dat je niet alleen bent.’

Op de Europese Tour reizen overigens meer vrouwen of vriendinnen mee, weet Sanne. Zij beleven het toernooi echter vanaf de zijlijn of ze lopen mee langs de touwen, terwijl het voor Sanne keihard werken is. ‘Ik zal daar als vrouw op de tas zeker in de minderheid zijn. Hoewel? Lee Westwood heeft ook zijn vrouw als caddie. Heb je haar wel eens gezien? Zij is behoorlijk afgetraind.’

Topfit

Over aftrainen gesproken: fysiek zal het zeker zwaar worden, beseft Sanne. ‘Darius’ tas weegt minimaal twintig kilo. Misschien wel meer als het warm is en er veel water mee moet. Maar ik sportte sowieso al bijna dagelijks: paardrijden en drie keer per week sportschool. Mallorca was een heel heuvelachtige baan, maar ik had nergens last van. Voelde me topfit.’

‘Samen zijn we op ons best’

‘2020 Wordt dus een bijzonder jaar voor ons. We hebben veel leuke reacties gekregen op ons besluit. Maar veel mensen waren ook wel wat verbaasd. Zo van: jeetje – weten jullie het wel zeker? Maar wij weten beiden heel goed wat we willen. Darius en ik zijn samen gewoon op ons best. Dus ik zie niet in waarom dat niet goed zou gaan.’