Clubs die je je zonden vergeven

Clubs die je je zonden vergeven

Spiegel je niet aan wat topspelers in hun tas hebben, want, heus, jij maakt meer fouten dan zij en dus heb je veel meer aan vergevingsgezinde clubs.

Er is geen golftijdschrift ter wereld dat geen rubriekje heeft met de naam What’s in the bag. Om de een of andere reden vinden veel golfers het interessant om te weten wat topgolfers in hun tas hebben: met welke clubs spelen Rory McIlroy/Tiger Woods/Patrick Reed/Bryson Dechambeau, of dichterbij huis, Joost Luiten en Anne van Dam? Met wat voor driver spelen ze? En met welke ijzers, hoe lang al en waarom? Wat zeggen ze er zelf over?

Persoonlijk ben ik ook geïnteresseerd in de inhoud van hun tassen. Al leg ik wat andere accenten. Als je een vak openritst, valt daar dan een Twix uit? Of een boterham met kaas? Of een krentenbol? Een appel? Een zak noten? Een flesje water, energiedrank, of iets sterkers misschien? En verder? Paracetamol, een Ibuprofennetje, Smintjes, drop? Bij de damestassen: ze zullen toch wel iets voor droge lippen bij zich hebben, en wat te denken van maandverband of tampons?

Enfin. Terug naar de hardware. Zo’n What’s in the bag vinden mensen dus blijkbaar razend interessant, maar helaas om de verkeerde reden: bewust of onbewust spiegelen we ons eraan. Want als Tiger/Rory/Joost/Anne met die-en-die driver speelt of met die-en-die ijzers van dat ene merk – dan zal dat toch wel goed zijn en: dat wil ik ook! Alleen is dat nou juist het laatste wat we moeten willen, zegt Maud Schaap, golfclubspecialist bij Jumbo Golfwereld.

‘Het is vooral leuk om te weten, maar je hebt er verder niks aan. Waar die professionals mee spelen, dat is prachtig materiaal van topmerken dat slechts geschikt is voor een heel kleine markt. Het overgrote merendeel van golfers in Nederland, en de rest van de wereld, heeft veel meer aan de vergevingsgezinde varianten, die overigens ook door dezelfde topmerken worden gemaakt.’

Vergevingsgezindheid is het toverwoord, of het nu om een driver, een houten, hybride of om ijzers gaat. ‘Alle topmerken maken vergevingsgezinde clubs. Vergevingsgezindheid betekent niets meer dan dat foutjes of onvolkomenheden je worden vergeven: een niet goed geraakte bal blijft toch redelijk in het spel. Een vergevingsgezinde driver heeft een bepaalde ronding op het blad, waardoor een op de teen of hiel geraakte bal toch nog rechtdoor gaat. Een vergevingsgezind ijzer zorgt ervoor dat een bal die je minder goed raakt tóch nog enigszins rechtdoor gaat. Dat komt door de bredere zool, die makkelijker door het gras glijdt, en de toevoeging van wat gewicht aan de onderkant, wat ervoor zorgt dat je clubblad recht(er) bij de bal uitkomt en daardoor minder afwijking krijgt.’

Qua vergevingsgezindheid is er nog meer goed nieuws. IJzers, hybriden, houten en drivers hebben tegenwoordig een vrij grote sweet spot – dé perfecte plek om de bal te raken. Had de sweet spot vroeger de grootte van een suikerklontje, tegenwoordig meet een gemiddelde sweet spot maar liefst vier suikerklontjes breed en drie suikerklontjes hoog.

Met zo’n joekel van een sweet spot zou je bijna zeggen: zie dan nog maar eens een bal verkeerd te raken en weg te slaan. Maud: ’Tsja, de vergevingsgezinde club van nu kan heel veel, maar niet altijd wonderen verrichten. Maar als je kijkt naar tien, vijftien, twintig jaar geleden, dan zie je dat clubs van nu zoveel beter en makkelijker zijn geworden.’

Of Maud dan misschien even een top-5 van vergevingsgezinde clubs kan maken, zodat we onze zinnen kunnen zetten op de meest vergevingsgezinde clubs die er bestaan? ‘Dat wordt lastig, want alle goede golfmerken maken vergevingsgezinde clubs. Je kunt dus niet stellen dat het ene A-merk beter of vergevingsgezinder is dan het andere A-merk. Als je je oriënteert op nieuwe clubs, dan moet je ze echt eerst uitproberen. Het is goede kwaliteit en vergevingsgezind zijn ze tegenwoordig allemaal. Maar jouw gevoel als je een bal slaat, daar gaat het om.’